Dag 01: Budel - Washington D.C.

Om half 4 in de morgen hoorde ik Light my fire, een liedje van The Doors, op mijn wekkerradio spelen en ik sliep lekker door. Een minuutje later hoorde ik Jeroen zijn wekker gaan en toen besefte ik pas dat ik op moest staan. Ik sprong meteen uit bed belde mijn ouders of ze al wakker waren. Ze waren al wakker en zouden ons een uurtje later naar Antwerpen brengen. Deze keer was het wel lekker relaxt vertrekken want mijn ouders blijven nu 3 weken in ons huis logeren. Dus ik hoefde niet nog 10 x door het hele huis te rennen of ik echt alles had uitgezet.

Nadat we afscheid hadden genomen van de katten, vertrokken we om kwart over 4 naar mijn ouders. Anderhalf uur later waren we Bij antwerpen Centraal station. We maken deze omweg omdat we tickets hebben geboekt via een Belgisch reisbureau wat een heel stuk goedkoper is. We moeten de treinreis maken naar Schiphol en op Schiphol moeten we ook kunnen aantonen dat we die treinreis gemaakt hebben anders mogen we niet op het vliegtuig naar Washington.

Om 6 uur hadden we onze treintickets en daarna gingen we wat foto's maken in de stationshal. Ik vind het station van Antwerpen toch wel een van de mooiste treinstations ik ik gezien heb. Zoals je ziet op de onderstaande foto's, zit er een foto bij die een beetje vervormd lijkt. Dit is met onze nieuwe GoPro camera gamaakt. Dat cameraatje is niet leuk om in kleine ruimtes te fotograferen of te filmen maar in weidse omgevingen kun je de mooiste foto's maken of filmen!

Toen gingen we bij de Starbucks wat eten en wat drinken want we moesten toch nog een uur wachten op de trein.

Om 7 uur stapten we in de trein naar Schiphol. Helaas moesten we vanaf Dordrecht staan in de trein en dat was het enige minpuntje tijdens onze reis. De conducteur van de trein hebben we gelukkig ook niet moeten zoeken om ons treinticket te laten afstempelen. Dit is dan het bewijs dat we de treinreis naar Schiphol hebben gemaakt. Rond 9 uur kwamen we aan op Schiphol. Het inchecken ging heel snel en rond 10 uur zaten we al aan een Amerikaans ontbijt in Nederland. Wat overigs veel te duur was en niet helemaal op een Amerikaans ontbijt leek.

Daarna zijn we nog wat winkeltjes gaan bekijken en om half 12 konden we al gaan boarden. Jeroen moest bij de securety ook nog even in een apart hokje of hij wel echt een stoma had en of er geen verboden dingen in dat stomazakje zaten.

Om half 1 vertrokken we eindelijk. De vliegreis was weer veel te lang maar we hadden wel eigen schermpjes in de stoelen en die vind ik leuk bij de KLM. Je kan dan kiezen uit heel veel films en series. Ik heb Gooise Vrouwen en All stars 2 gekeken.

Een half uur eerder dan gepland kwamen we aan in Washington. Toen we eindelijk door de douane waren en de koffers hadden opgepikt gingen we met een shuttlebusje naar de autoverhuurbedrijf. Daar wist de medewerker te vertellen dat de Midsize SUV die we besteld hadden veel te klein was voor zo'n lange roadtrip. Hij kon voor 300 dollar upgraden naar een grotere wagen. Jeroen ging met die man mee kijken wat dan een grotere wagen was. Toen jeroen langs een midsize SUV liep dacht hij dat het die grotere wagen was. Dat was dus niet het geval en toen zei Jeroen laat die grotere wagen maar zitten. Toen konden we voor dezelfde prijs een kei mooie mustang huren en toen hebben we wel even getwijfeld. Maar dan moet er weer een koffer op de achterbank en we willen ook de zandwegen opgaan en dat is niet handig met een Mustang. Dus we hebben gekozen voor de midsize SUV die we besteld hadden. We hebben een forse wagen meegekregen en de foto's volgen nog!

Na een half uur rijden kwamen we bij ons hotel aan en we waren blij want we waren moe.

We gingen ons opfrissen en daarna zijn we wat gaan eten. We hadden echt honger want ze hadden een brood gebracht die we helemaal hebben opgegeten voordat het hoofdgerecht kwam. Het meisje die ons bediende moest wel lachen en ze kwam nog een brood brengen. Die moesten we bewaren voor het hoofdgerecht.

Na het eten gingen we terug naar onze hotelkamer na na een half uur later (half 8) lag ik al in dromenland...

Terug naar boven

Dag 02: Washington D.C.

Om 4 uur in de morgen stonden we op. We hadden 8 uurtjes geslapen en door de jetlag konden we ook niet langer slapen. Ik ging mijn verslag maken en Jeroen ging op z'n gemakje douchen, koffers logisch indelen en starbucks koffie halen. Om half 7 stonden we bij het hotel restaurant om te gaan ontbijten. Na het ontbijt hebben we onze spulletjes gepakt en vertrokken we rond half 8 richting de atracties van Washington D.C.

Normaal is het zo dat ik alles uitzoek wat we gaan doen en Jeroen die hoeft alleen maar te rijden. Hij stelde een paar maanden geleden voor om alles uit te zoeken voor Washington D.C. Dat was goed en ik heb dus helemaal niks uitgezocht voor deze stad. Nu bleek dat Jeroen ook bijna helemaal niks had uitgezocht voor deze stad. Dus we liepen zonder planning richting het Witte huis. Die zagen we niet als eerste liggen maar wel het washington monument dus daar liepen we als eerste naartoe. Doordat we zo vroeg waren was er bijna nog geen toerist te zien en hebben we op het gemak foto's kunnen maken van het Washington Monument.

Het viel ons op dat Washington Eurpees aandoet. Je ziet er veel parken en veel groen. Het is geen betonblok waar een stad op is gebouwd, zoals veel andere Amerikaanse steden. Het viel ons ook op dat er veel joggers rondrennen.

Nadat we het Washington Monument hadden bekeken (normaal kun je er ook in maar door een aardbeving moet het gerestaureerd worden) wisten we niet echt wat we moesten gaan doen want er was geen planning. Ik heb dus snel een logische wandelroute langs bezienswaardigheden in elkaar gezet.

We vertrokken naar het Lincoln Memorial. Onderweg liepen we ook langs het Vietnam Veteran Memorial dus daar gingen we ook even kijken. Het is een zwarte lange muur met alle namen van amerikaanse soldaten die in de Vietnam oorlog gesneuveld zijn.

Toen liepen we naar het Lincoln Memorial en dit gebouw herkende ik omdat hier president Obama ingewijd werd als President. vanaf deze plek heb je een mooi uitzicht over The Mall. Dat is een park dat loopt van Het Lincoln Memorial naar het Capitool. Daar tussenin staat ook het Washington Monument.

Toen vertrokken we richting Bureau of engraving and printing. Hier worden de Amerikaanse Dollars gemaakt. Jeroen leek het wel leuk maar voor mij hoefde dat niet echt. Onderweg kwamen we langs het Korean War Veterans Memorial en dat vonden we wel een mooi monument.

Om 10 uur waren we bij het Bureau of Engraving and Printing en we konden om kwart over 10 mee met een rondleiding. Deze rondleiding raad ik iedereen af want we vonden het allebei echt saai. Je ziet dan hoe de Dollarbriefjes gemaakt worden. Het is een fabriek en je ziet eigenlijk niet presies wat er allemaal gebeurd. Nee, het is een eche afrader.

Een half uurtje later stonden we weer buiten en liepen we over The Mall naar het National Air and Space Museum. Daar wilde Jeroen ook graag naartoe. Onderweg hebben we nog gegeten. Voor Jeroen een hotdog en voor mij een klef broodje gezond die zo vies was dat ik er maar 2 happen van heb gegeten. Verderop was een mc Donalds en daar hebben we nog een hamburger gegeten. The Mall is een mooi groot park maar we vonden het jammer dat daar weinig eetgelegenheden zijn (of we hebben ze niet gezien).

Toen gingen we het Air en Space museum in en dat vond ik wel leuk. Vooral de raketten. Zo hebben we de Apollo 11 gezien. Jeroen vond de vliegtuigen ook leuk maar daar heb ik niks mee.

Toen liepen we verder naar het Capitool. Daar hebben we ook nog wat foto's gemaakt.

Toen wilde Jeroen naar de Bibliotheek want daar lag de Grondwet en de onafhankelijksheids verklaring. Die Bieb lag in de buurt van het Capitool. We hadden last van onze voeten maar we besloten om toch nog een stukje verder te lopen. Toen we een stuk gelopen hadden gingen we even op een bankje rusten en Jeroen ging in de reisgids lezen over de grondwet. Toen bleek dat die niet in de Bibliotheek lag maar ergens anders. We besloten om de Metro te pakken want om dat hele stuk terug te lopen met onze pijnlijke voeten, daar hadden we geen zin meer in. Tot overmaat van ramp stapten we ook nog bij de verkeerde metrohalte uit maar dat was mijn fout voor de verandering. Gelukkig hoefden we maar een stukje te lopen maar de National Archives.

Toen we binnen waren liepen we meteen naar die grondwet toe. De rest interesseerde ons niet dus in 5 minuten stonden we weer buiten.Je mocht daar helaas geen foto's maken.

Toen we buiten kwamen was het gaan regenen. De temperatuur was wel nog lekker (23 graden) We liepen snel naar National Museum of American History. Dat is echt een leuk museum. We hebben daar alles bekeken. Helaas mochten we geen foto maken van de Star-spangled Banner Op deze vlag is het Amerikaanse volkslied gebaseerd. Die vlag is echt heel groot. Je ziet er ook maar 11 sterren opstaan omdat er in die tijd nog maar 11 staten waren (denk ik). Ik vond het ook leuk om de rode schoentjes te zien die Judy Garland aanhad in de film The Wizard of Oz, dat vind ik een geweldige film!

Toen we alles gezien hadden in dat Museum besloten we terug te lopen naar ons hotel. We liepen terug langs het Witte Huis want dat lag toch op de route. Als je langs de achtekant van het witte huis loopt dan valt het echt op hoeveel bewaking er is. Dat huis word echt heel zwaar bewaakt. De voorkant van dat huis hebben ze de weg afgeloten en kun je daar alleen met de fiets of te voet komen. Daar staan ook een paar Politie mensen.

Na de fotoshoot liepen (eigenlijk strompelen) we weer verder naar ons hotel. Bij de eerste de beste metrostation zijn we verder gegaan met de metro want het was echt te veel voor onze voeten. Om 4 uur waren we in ons hotel. We hebben deze dag bijna 8 uur onafgebroken gelopen.

In het hotel hebben we wat gerelaxt tot het tijd was om te gaan eten bij het Belga Cafe Ik had dit restaurantje gevonden op tripadvisor en we wilden daar wel gaan eten want ze hebben daar mosselen en een Belgische bierkaart.

Om 7 uur vertrokken we naar dat restaurant. We hebben daar heerlijk gegeten en gedronken. Ik at mosselen met belgische friet met mayonaise en Jeroen friet stoofvlees. Jeroen had ook nog een Achel trappist besteld en dat bier word vlak bij ons in de buurt bij de Achelse kluis gebrouwen. Dus dat is wel leuk (en 4x zo duur) om dat dan in Washington te drinken.

Om half 10 waren we weer terug in ons hotel. Ik wilde nog een verslag schrijven maar toen ik de foto's op deze site aan het zetten was kwam het mannetje met de hamer dus toen ik de foto's geplaatst had ben ik meteen gaan slapen.

Terug naar boven

Dag 03: Washington D.C.

Om 6 uur werd ik wakker omdat Jeroen opstond. Ik stond toen ook maar op maar ik was nog best moe. Ik ging het verslag schrijven terwijl Jeroen ging fitnessen en koffie halen bij de Starbucks. Om half 8 gingen we ontbijten in het hotel en rond 9 uur vertrokken we richting Arlington Cemetry. We kochten een dagkaart voor de metro want dat was voordeliger dan steeds losse metrokaartjes te kopen. Alleen toen we door het poortje wilden werkte het metrokaartje niet. En metromedewerkster vertelde dat die dagkaartjes vanaf half 10 in gebruik gingen dus moesten we nog een kwartier wachten. Om half 10 probeerden we het nog een keer en toen konden we de metro in.

Toen we bij Arlington Cemetry aankwamen, liepen we eerst even het visitorcenter binnen want ik wilde een stempel halen voor mijn Nationale parkpas. Ik wilde een stempel zetten in het Washington DC district maar de medewerkster zei gelukkig op tijd dat Arlington in de staat Virginia ligt dus moest ik die stempel op een andere bladzijde zetten. Toen ik in mijn map keek bij Washington DC zag ik dat ik heel veel stempels heb gemist maar ik had gisteren mijn map niet meegenomen. Dat vind ik wel jammer.

Daarna liepen we de militaire begraafplaats op. We liepen eerst naar het graf van John F. Kennedy. Het is misschien stom om te zeggen maar hij ligt daar wel op een mooie plek met uitzicht op de stad Washington.

Daarna liepen we verder naar het graf van de onbekende soldaat. Onderweg kwamen we bordjes tegen van eerbied in acht nemen. Toen we bij het graf van de onbekende soldaat kwamen, waren daar bouwvakkers vlakbij aan het boren en aan het drillen. De mensen die bij het graf van de onbekende soldaat stonden die waren muisstil en dan hoor je vlak langs je veel lawaai. Ik weet ook wel dat er werkzaamheden moeten worden uitgevoerd maar dat is heel heel raar als je daar dan staat. Het is een indrukwekkend monument met een soldaat erbij die de wacht loopt bij dat graf maar het kon ons niet echt raken en ik denk dat het kwam door die drilboren die we hoorden.

Daarna besloten we dat we het wel gezien hadden op de Arlington Cemetry. Je ziet daar rijen lang met allemaal dezelfde grafstenen dus wij hadden er snel genoeg van en we hadden nog vermoeide benen van de dag ervoor.

We gingen toen naar het Iwo Jima Statue. Dat was volgens de informatie die we in het vistor center van Arlington Cemetery hadden gelezen maar 15 minuten lopen. Dat wandelpad lag vlak langs de snelweg. Er zat geen vangrail tussen dus we konden zo de snelweg oplopen als we daar zin in hadden.

Na ongeveer een kwartier lopen waren we bij het standbeeld en het is echt heel indrukwekkend. Gelukkig reden er net veel schoolbussen vol kinderen weg dus het was niet zo heel druk bij het standbeeld toen wij er waren.

Daarna liepen we verder naar een Carillon wat Nederland aan Amerika heeft geschonken omdat ze ons bevrijd hadden in de tweede wereld oorlog. We wisten niet dat daar een carillon was maar toen we zagen dat het iets uit Nederland was gingen we daar toch maar even kijken.

Daarna liepen we weer terug naar de metro en vertrokken we weer terug naar ons hotel. Vlak bij ons hotel ligt een Italiaans restaurant en daar zijn we nog een Pizza gaan eten. Daarna liepen we naar ons hotel.

De rest van de dag heb ik niet veel meer gedaan want ik was echt moe. Jeroen is nog naar de bioscoop gegaan en hij was vrij snel weer terug. Er was in de bioscoop een brandmelder afgegaan dus iedereen moest de bioscoop verlaten. Na 20 minuten mocht iedereen weer terug de zaal in maar Jeroen dacht dat ik ongerust zou worden omdat hij dan later terug was dus hij heeft z'n geld terug gekregen en is terug gegaan naar het hotel.

Rond 7 uur zijn we in het hotel wat gaan eten en daarna ben ik begonnen aan dit verslag. Het is nu bijna half 10 en we gaan zo slapen want morgen moeten weer vroeg uit bed want dan gaan we eindelijk weer met de auto reizen

Terug naar boven

Dag 04: Washington D.C. - Pigeon Forge

Om half 6 ging de wekker. Ik had toch wel moeite om op te staan. Om half 7 ging de ontbijtzaal open en dan wilden we snel gaan ontbijten en daarna een starbucks halen, de koffers halen op de hotelkamer en dan snel vertrekken richting de Smokey Mountains. Bijna alles is volgens die planning gegaan. We zaten om half 8 in de auto richting de Smokey Mountains. 10 minuurtjes later wilde ik de iPod pakken om in de radio te steken, zodat we onze eigen muziek konden luisteren. Maar ik kon de iPod nergens vinden. Jeroen parkeerde de wagen aan de kant en we hebben alles overhoop gehaald maar geen Ipod gevonden. Dus we besloten om terug te rijden naar het hotel om te gaan zoeken op de hotelkamer. Een grappig detail was dat we de auto juist gingen draaien bij de hoge trappen uit de film The Exorcist. Eigenlijk wilden we de dag ervoor foto's maken van die trappen maar toen waren we te moe om te lopen. Nu waren we zo chagrijnig omdat we de iPod kwijt waren dat we nu ook geen zin hadden om daar foto's te gaan maken. 10 minuutjes later waren we weer terug bij ons hotel en we hadden de situatie daar uitgelegt. Er ging iemand kijken of de Ipod nog op de hotelkamer lag en gelukkig hadden ze hem gevonden!

Rond 8 uur vertrokken we echt naar de Great Smokey Mountains! Vandaag zou het een hele lange rijdag worden maar we hadden er zin in! Het eerste uur van de route was niet leuk. Heel veel auto's op de weg en dat is niet relaxt rijden vind ik (Jeroen vond het wel meevallen). Daarna werd het rustiger op de weg en we kwamen in bergachtig gebied. We hebben bijna de hele dag langs The blue ridge Mountains afgereden en je ziet ook echt een blauwe gloed op die bergen. We wilden eerst ook eigenlijk de touristische route door die bergen gaan rijden maar daar hadden we geen tijd voor in onze route.

Rond 12 uur waren we halverwege en zijn we gaan eten bij de Applebees! Ik had iets besteld met garnalen en rijst. Het was een nieuw gerecht en het meisje dat ons bediende vroeg of ik een lijstje in wilde vullen wat ik van het gerecht vond. Dat heb ik gedaan. Toen vertrokken we weer verderder naar onze eindbestemming. Na een paar stops tussendoor kwamen we rond half 6 aan in Pigeon Forge waar we een cabin hebben gehuurd voor 2 nachten. We moesten eerst onze sleutel ergens op gaan halen. Het meisje dat ons hielp ging uitleggen hoe we naar ons huisje moesten rijden op een plattegrond. Omdat jeroen helemaal niet kan navigeren en mijn engels niet zo goed is moest Jeroen alles vertalen toen dat meisje de route aan het uitleggen was. Want het was best ingewikkeld om bij ons huisje te komen. Dat meisje moest wel lachen en ze vond dat wel schattig.

Toen vertrokken we naar ons huisje en 10 minuten later waren we er. Het is echt helemaal super! We hebben echt een heel mooi uitzicht en we hebben een biljart tafel dus we kunnen biljarten! Ik denk dat dit huisje in mijn top 2 staat van leukste overnachtingen!

Toen we de koffers hadden binnengezet vertrokken we snel weer naar het stadje om naar de Walmart te gaan en om een hapje te gaan eten. Onderweg besloten we om alleen naar de walmart te gaan en zelf te koken want dat kunnen we ook in dat huisje. Nadat we een hele lading boodschappen hadden ingeslagen reden we weer terug.

Jeroen ging Spaghetti maken en ik ging vieze kleren wassen. Daarna gingen we lekker eten met een mooi uitzicht op de achtergrond.

Ondertussen zagen we dat de zon aan het zakken was dus hadden we de GoPro op het balkon geplaatst om een time lapse te maken van de zonsondergang. Helaas was de batterij van de GoPro al bijna op dus we hebben een time lapse van een halve zonsondergang gemaakt, dus dat is mislukt. Morgen proberen we het weer met een volle batterij.

Na het eten waren we echt moe. Ik wilde eigenlijk een verslag plaatsen maar ik had er geen puf voor. Om 10 uur gingen we slapen

Terug naar boven

Dag 05: Great smokey Mountains - National Park

Om 6 uur werd ik wakker en stond ik op. Jeroen lag nog in dromenland. Ik ging het verslag tikken op de laptop met het uitzicht van de opkomende zon. Ondertussen was Jeroen ook wakker geworden. Na een zelfgemaakt ontbijtje pakten we onze spullen die we nodig hadden en toen vertrokken we naar Great Smokey Mountains.

Een half uurtje later waren we bij het visitors center waar we een plattegrond en een stempel voor mijn boek hadden gehaald. Ik had een app gedownload op mijn iPhone over de Smokey Mountains en daar hadden we eigenlijk meer aan dan de plattegrond. Onze eerste stop was bij een wandelroute naar een waterval. We zouden deze route lopen omdat ik had gelezen dat het een van de drukste wandelroutes was. In dit park zijn veel zwarte beren dus dan ben ik bang om met z'n tweeen in de bossen te lopen. In het begin van de wandelroute kwamen we maar weinig mensen tegen dus ik vond dat eng. Na een tijdje kwamen we meerdere mensen tegen dus toen kon ik wel relaxed wandelen.

De waterval was wel leuk en na 5 minuten kijken liepen we weer terug naar de auto. We hebben in totaal een uurtje gewandeld.

Toen we bij de auto waren vertrokken we naar cades Cove. Ik had gelezen dat je hier veel dieren kon zien zoals beren en herten. Toen we na een lang stuk rijden daar aankwamen Parkeerde we de auto even om de GoPro op de motorkap te bevestigen. We wilden een timelapse maken. Het was daar ook een perfecte autoroute voor maar helaas is dat filmpje ook al mislukt (we moeten nog veel oefenen, hahaha).

Deze autoroute gaat in een rondje en onderweg zie je veel open vlaktes waar je grote kans hebt om wildlife te spotten. Je ziet langs de weg ook een paar houten huisjes staan die je kan bezoeken maar daar hadden we geen zin in, we wilden liever wilde dieren zien!

Na een paar km rijden stonden er veel auto's langs de weg inclusief een parkranger. Wij stopten en Jeroen vroeg aan de Parkranger of er een beer te zien was. Dat was dus zo en we sprongen meteen uit de auto. Jammergenoeg was de beer net in de bosjes gedoken dus zagen we hem niet zo goed.

Maar het is toch wel kicken als je een beer in het wild ziet! na een paar minuten reden we weer verder. een tijdje later stonden er 2 auto's langs de weg en toen zagen we een beer in een weiland lopen. We parkeerde de wagen weer langs de weg en nu zagen we de beer wel heel goed.

Na een tijdje wilden we weer wegrijden en toen zag ik aan de overkant van de weg dat er een andere beer aankwam en de weg ging oversteken. Die was echt vlakbij onze wagen!

Deze beer sprong ook het weiland in en verstopte zich in het hoge gras. Toen kwam er opeens een hert tevoorschijn en rende weg. Dat hert was vast geschrokken van de beer.

Daarna reden we weer verder. De rest van de route hebben we geen dier meer gezien. Toen we weer aan het beginpunt van die route kwamen besloten we om via een andere weg terug te rijden want de weg door de Smokey Mountains was een lange weg waar je niet hard kon doorrijden. Ik had een andere route gevonden die er sneller uitzag op de kaart. Toen we bij die weg aankwamen was het een niet onderhouden weggetje door de bergen. We moesten deze route wel nemen want het was een eenrichtingsweg. Achteraf viel het wel mee omdat we een goede auto hebben maar we konden niet hard rijden met al die hobbels in de weg. Onderweg zijn we nog een personenauto tegen gekomen die we hebben ingehaald. Die ging echt bijna niet vooruit met al die hobbels en we waren toen echt blij dat we ons niet hebben laten verleiden om een Mustang te huren tijdens deze vakantie!

Anderhalf uur later kwamen we weer aan in Pigeon Forge. We besloten om ergens te gaan eten en deze keer werd het de Red Lobster. Dit is een visrestaurant en het eten was wel lekker voor een keer. De serveerster bleef maar Cola brengen en op het laatst hadden we ieder 2 volle glazen Cola. Dit is niet zo erg want het is toch gratis refill.

Na het eten reden we naar onze blokhut en rond 4 uur waren we daar. Verder hebben we niet veel meer gedaan. Er kwam nog een man langs om een val te zetten om een wasbeer te vangen op ons balkon. Dit is een diervriendelijke val en ze laten die wasbeer ergens anders weer los.

Rond 9 uur hoorde we een harde bonk op het balkon en toen Jeroen ging kijken zat de wasbeer in die val. Jeroen ging meteen de recptie bellen die deze huisjes verhuurd omdat te melden. Want dat is ook zielig als dat beest hier de hele nacht op het balkon in die val zit. Toen Jeroen belde was er een lange wachtrij. Ondertussen hoorden we nog een paar bonken op het balkon en toen had de wasbeer zichzelf bevrijd uit die val. Toen Jeroen een medewerker aan de lijn kreeg vertelde hij het verhaal en de medewerker wilde wel iemand sturen om de val weer opnieuw te zetten. Jeroen zei dat het niet hoefde en dat ze dat morgen maar moeten doen. Want de receptie is om 11 uur s'avonds gesloten en als die wasbeer vanacht in die nieuwe val gaat dan vinden wij dat ook maar zielig voor dat dier omdat die er de hele nacht erin moet zitten.

Toen Jeroen de telefoon had opgehangen keek hij op het balkon en daar liep mijnheer de wasbeer vrolijk rond. Even later was hij verdwenen om vervolgens doodleuk weer terug te komen. Toen Jeroen een foto van hem wou maken liep hij weer weg. Die wasbeer was vast geschrokken van de flits. Die foto is ook mislukt want de dop zat nog op de lens.

Nu is het 23:00 en ik denk niet dat we nog heel lang wakker blijven...

Terug naar boven

Dag 06: Pigeon Forge - Nashville

Om 7 uur stond Jeroen op en toen stond ik ook maar op. We gingen onze spullen inpakken. Daarna aten we nog een stevig ontbijtje en rond half 9 vertrokken we uit ons huisje. We vertrokken richting Lynchburg. De TomTom had weer een schitterende touristenroute uitgestippeld en we kwamen uit op een zandpad die eigenlijk alleen geschikt is om op de wandelen. We besloten om dat zandpad niet in te rijden want dan zouden we de auto niet eens kunnen keren als het echt te erg werd. We lieten de TomTom naar het centrum Pigeon Forge rijden en vanaf daar gaf hij wel een normale route aan naar Lynchburg. De rit duurde 4,5 uur en was was eigenlijk vrij saai. Het laatse half uur, toen we van de snelweg afgingen was het wel weer een leuke route om te rijden. Toen we Lynchburg inreden kwam de alcoholgeur ons al tegenmoet. We waren in het dorpje/stadje van Jack Daniels!

Voordat we naar de distillery van Jack Daniels gingen, reden we eerst naar een Chinees om daar wat te gaan eten (die hadden we in de TomTom gevonden). Toen we daar aankwamen dachten we dat het een leegstaand pand was. Toen we een bordje met OPEN zagen hangen wisten we dat het niet leeg stond. We gingen naar binnen en we hebben daar heerlijk gegeten.

Na het eten vertrokken we naar de Jack Daniels distillery. Je kan daar een rondleiding krijgen door de fabriek. We hadden daar erg veel zin in. De Rondleiding was nog leuker dan we hadden verwacht. Het was een hele informatieve rondleiding met veel leuke feitjes over Jack Daniels zelf. Ik wilde eigenlijk vanalles vertellen over de rondleiding maar dan ben ik over 2 uur nog aan het typen en daar heb ik geen tijd voor.  Het is wel een aanrader als je ooit in de buurt bent.

Na de rondleiding kun je speciale wiskeyflessen kopen en dat hebben we gedaan. Het niet zo vanzelfsprekend als het lijkt dat je daar wiskey kan kopen want in die streek mag het niet gedronken en verkocht worden. We hebben 4 flessen gekocht en nu moeten we eens gaan kijken hoe we die mee naar huis gaan nemen want onze koffers zitten al zo vol.....

Na de rondleiding reden we naar het dorpscentrum waar je nog souvenierswinkeltjes hebt. We hebben daar nog een half uurtje rondgelopen en rond half 4 vertrokken we richting Nashville wat nog anderhalf uur rijden was.

Om half 6 kwamen we aan in Nashville en toen we in ons hotel aankwamen hadden we echt zin om op stap te gaan. Het doet ons een beetje denken aan Las Vegas met de focus op muziek. We voelden ons er meteen thuis! We gingen ons snel douchen en omkleden en toen vertrokken we naar Broadway wat 2 straatblokken van ons hotel ligt. Broadway is een straat in Nashville waar veel cafes liggen. In bijna elk Cafe treed er wel een band op. We gingen eerst wat eten in een eetcafe.

Daarna liepen we verder en we kwamen langs een winkel gelopen waar ze cowboyhoeden, laarzen, hemden en nog meer Cowboyspullen verkopen. Ik had een hele mooie cowboyhoed gezien maar die kochten we maar niet want die konden we niet mee naar huis nemen.

We liepen weer verder naar het Cafe Tootsies. Daar hebben we nog wat gedronken en naar een leuk County & Western bandje gekeken.

Toen besloot ik dat ik die cowboyhoed toch wilde hebben en die zijn we toen gaan halen. We kopen wel een tas extra voor de handbagage en dan kunnen we meer spullen mee naar huis nemen. Het was inmiddels hard gaan regen wat wel jammer was. Toen we de hoed hadden gekocht besloten we om terug te lopen naar ons hotel. Daar kwamen we kleddernat aan want het regende nog steeds heel hard. Toen we op de hotelkamer waren heeft Jeroen de foto's de laptop gezet en ik ben daarna het verslag gaan schrijven. Jeroen ligt inmiddels in dromenland en ik ga zo ook slapen.

P.S. We zijn vandaag door een tijdzone gereden en het is nu 7 uur tijdsverschil met Nederland

Terug naar boven